Pff wat gebeurt er allemaal al weer veel in de eerste drie weken van onze reis. We hopen dat jullie allemaal het filmpje hebben gezien van Annen tot Ankara, eens in de zoveel tijd zullen we een filmpje uploaden (naast de weblogs).

Na Istanbul zijn we via de Zwarte Zee de binnenlanden ingegaan, het Engels van mensen houdt echt op en het is inmiddels communiceren middels handen en voeten. We zijn naar Ayazine gereden, dit is een niet toeristisch gebied waar iedereen erg verbaast naar onze auto keek. We hebben hier een bergwandeling gemaakt langs verschillende grotwoningen. Van de 8e tot 17e eeuw hebben mensen in dit gebied in grotten geleefd en daar echt huizen van gemaakt. Omdat het ging onweren hebben we onze wandeling helaas afgebroken en zijn we snel door gegaan naar Ankara.

Ankara is een niet boeiende stad die niks te bieden heeft (althans in onze ogen).
Het was prima om er een middagje rond te hangen, maar naast de citadel was er ook echt niks te zien. Na een relax dagje met de auto wassen (en de wereldkaart opplakken) en relaxen bij het zwembad van het hotel naast de camping zijn we doorgegaan naar Cappadocia. Dit is echt het hoogtepunt van Turkije (al hadden wij er nog nooit van gehoord…).

Cappadocia bestaat ook uit grotwoningen en kerken, echter zijn ze hier in goede staat. Het landschap is gevormd door vulkaanuitbarstingen en het zijn prachtige rotsen. Ons hoogtepunt hier was een ballonvaart over de vallei. Samen met 90 andere ballonnen gingen we met zonsopgang de lucht in, dit was echt een schitterend gezicht. Het uitzicht was mooi, maar ook samen met alle andere ballonnen maakte het bijzonder. De landing was op de aanhanger van de auto, en daarmee werden we met ballon en al het veld uit gereden, erg komisch ;-).

De volgende dag hebben we een wandeling gemaakt samen met een Canadees stel, een Belg, een Zwitser en een Engelse, een leuke groep die gedurende het wandelen ontstond. Met hun hebben we de hele dag opgetrokken. Verder hebben we ons in deze omgeving vermaakt met een open air museum, een ondergrondse stad waar 10000 mensen woonden (goh, wat zal het daar hebben gestonken!) en prachtige kloostertjes.

Inmiddels zijn wij doorgereden naar Noord-Oost Turkije, hier zullen we nog een week verblijven voordat we de grens overgaan naar Georgië. Hieronder nog een aantal feitjes die misschien wel leuk zijn om te lezen:
– Verkeersregels worden minder en minder, verboden in te rijden? Wat? Nee dat bord kennen we echt niet meer. En groen knipperend verkeerslicht is stoppen, en een rood knipperend verkeerslicht doorrijden (en dit is geen grapje…)
– De grote wegen zijn nog steeds zeer goed (beter dan in Tsjechië bijvoorbeeld), de binnendoor weggetjes worden wel minder van kwaliteit.
– We hebben het Engels talige achter ons gelaten en doen het nu met handen en voeten, de meeste mensen spreken echt geen woord Engels, en verder dan dankjewel komen wij nog niet in het Turks
– Overal krijgen we (gratis) thee, bijvoorbeeld bij het benzinestation. We stonden er iets langer omdat we ontdekten dat ze er wifi hadden, komt er een mannetje naar ons toe met twee glaasjes thee.
– Turkije is een heuvelachtig, groen land. We hadden het beiden niet zo groen verwacht. Ze hebben erg mooie valleien en ook nog dorpjes waar de tijd echt stil staat (op de mobiele bereikbaarheid na), aan de andere kant zijn er ook miljoenensteden en dit gaat soms lastig samen. Een herder moest echt wel even in actie komen om zijn koeien niet de snelweg op te laten lopen
– Het weer valt ons erg tegen, tot nu toe hebben we bijna elke middag of avond een regen of onweersbui. Voor de rest wel zonnig en korte broeken weer, alleen s avonds fris. We zitten dan ook regelmatig binnen in de auto.

Mocht je in meer details geïnteresseerd zijn, mail gerust!

Enjoy!
Daan & Annieke

Ps voor degene die het interessant vinden: de koelkast is gerepareerd nadat hij alleen maar standje vriezen kende en de high lift jack is inmiddels naar de voorbumper verhuisd.